കാത്തിരിപ്പ്‌ ...
എന്‍റെയാത്മാവ് ,
അനന്തതയിലേക്ക് ചിറകടിച്ചുയരാന്‍ വെമ്പല്‍ കൊള്ളുന്ന
ഒരു പക്ഷിക്കുരുന്നാണ് ...!
അനശ്വരതയുടെ തമ്പുരാന്‍ ,
എഴാകാശങ്ങള്‍ക്കും മുകളില്‍ -
മേഘപാളികള്‍ക്കുള്ളില്‍ മറഞ്ഞിരുന്ന് ,
സ്വര്‍ഗീയ സിംഹാസനത്തില്‍ നിന്നും
കൈകള്‍ നീട്ടി ,പുഞ്ചിരി പൊഴിക്കുന്നു ...!
ആ കൈത്തലമാണെന്‍റെ അഭയസ്ഥാനം ....!!
അവിടെയെത്തിച്ചേരാന്‍ ,
നന്‍മയുടെ ചിറകുകള്‍ വീശി പറന്നുയരണം ...
വെയിലില്‍ തിളങ്ങുന്ന വെണ്മേഘത്തുണ്ടു പോലെ-
തിളക്കമാര്‍ന്ന , ലാഘവമേറിയ ,
നന്‍മയുടെ ചിറകുകള്‍...!
കാരുണ്യത്തിന്‍റെ കുളിര്‍തെന്നലേറ്റ് ,
ക്ഷീണമറിയാതെ , അതു പറന്നുയരും...!
പക്ഷെ..,
എന്‍റെ ചിറകുകള്‍ , മുളച്ചു വരുന്നതെയുള്ളു...!
എത്ര ചെറുത്‌ ...!!
എന്‍റെ ചിറകുകള്‍ക്ക് ബലം വെയ്ക്കുന്ന നിമിഷം വരും...
ഓരോ സല്‍പ്രവര്‍ത്തിയും,
എന്‍റെ ചിറകുകള്‍ക്കു ബലമേകാന്‍ -
പുതുതായി മുളയ്ക്കുന്ന ഓരോ തൂവലാണ് ...!
ഓരോ പ്രാര്‍ഥനയും ,
എന്‍റെയാത്മാവിന് ഉണര്‍ത്തു പാട്ടാണ് ...
ഉയര്‍ന്നു പൊങ്ങാന്‍ ബലം നല്‍കുന്ന സങ്കീര്‍ത്തനങ്ങള്‍ ...!
എനിക്കു ചുറ്റും ..
ഭൗതിക ജീവിതവിഭവങ്ങളൊരുക്കുന്ന കാഞ്ചന ക്കൂടിന്‍റെ ,
കണ്ണഞ്ചിപ്പിക്കുന്ന പകിട്ടുകള്‍ ...!
കണ്ണുകളില്‍ ചൂഴ്ന്നിറങ്ങുന്ന മഞ്ഞള്‍ പ്രഭ -
അസഹ്യമാവുമ്പോള്‍ ..,
കുഞ്ഞിക്കിളി വേദനയോടെ, കണ്ണുകള്‍ വലിച്ചടയ്ക്കുന്നു ...!
അകക്കണ്ണില്‍...
അമ്മക്കിളിയുടെ സ്നേഹവായ്പോടെ
കരുണ പൊഴിക്കുന്ന കണ്ണുകളുടെ ശാന്തി ഗീതം...!
പ്രാര്‍ഥനാ നിര്‍ഭരമായ നിശബ്ദതകള്‍ക്ക് പോലും ,
എത്ര ആഴങ്ങള്‍...!!!
എങ്കിലും...
ഹാ, കഷ്ടം...!
എത്ര പ്രാര്‍ഥനകളുടെ പിന്‍ബലം വേണം ..
ഞാനെന്ന ഗര്‍വ്വം തീര്‍ത്ത കന്മതില്‍ പൊളിക്കുവാന്‍ ...?!
കാഞ്ചനക്കൂടിന്‍റെ വാതില്‍ തുറക്കുവാന്‍...?!
ഇനിയും..,
എത്ര തൂവലുകള്‍ വേണം..
വാഗ്ദത്ത വിഹായസ്സിലേക്ക് ചിറകടിച്ചുയരുവാന്‍...?!!!
ഇനിയും..,
ReplyDeleteഎത്ര തൂവലുകള്‍ വേണം..
വാഗ്ദത്ത വിഹായസ്സിലേക്ക് ചിറകടിച്ചുയരുവാന്‍...?!!!
നിത്യ സത്യത്തിലേക്ക് ഉയരാനുളള ആത്മാവിന്‍റെ ഉന്മാദം പറഞ്ഞാലും പറഞ്ഞാലും തീരുന്നില്ലല്ലോ...
ReplyDelete